Yaşamımızın ilk yıllarındaki ilişkilerimiz; kişiliğimiz ve benlik kavramımız ve hayatımız boyunca yapacağımız seçimlerde etkileri vardır. Kardeşlerin birbirlerine söylediklerinin, birbirlerine karşı tavırlarının ve anne baba tarafından kardeşlere yüklenen rollerin birey üzerinde olumlu ya da olumsuz etkileri olabilir.

Çocuklara önemli ve farklı birer kişi olarak davranılırsa, onlar da o oranda anne babalarıyla ve kardeşleriyle uyum içinde büyürler. Birden fazla çocuğunuz varsa kardeşler arasındaki ilişkilerin dinamiğini anlamak önemlidir. Bu aile içi ilişkilerin gelişmesine olumlu katkılar sağlar.

Ufak tefek ama önemli tavsiye ve ipuçları sizlere:   

• Kardeşler arasındaki rekabetin kaynağı onların birbirlerine karşı hissettiklerinden değil, anne babaları tarafından sevilme ihtiyaçlarından kaynaklanır.
• İlk çocuğun yeni bebekle ilgili duyguları tanımlanmalıdır. Özellikle zor duyguları. Örneğin; “kardeşinin oyuncaklarını izinsiz almasının senin için kolay olmadığını biliyorum.” gibi..
• İlk çocuğunuzun kendi duyguların normal olduğunu hissetmesini sağlayın.
• Kardeşinin varlığına rağmen onu hala ne kadar sevdiğinizi açıklayın anlatmaya çalışın.
• Kardeşi suçlamayın. Örneğin; “ seninle parka gidemeyiz çünkü kardeşini uyutmam gerek” gibi..bu şekilde rekabet duyguları artabilir. Onun yerine ‘kardeşin uyanınca beraber gideriz’ daha uygun bir cümledir.
• Kardeşine karşı dokunma ve hissetme isteği olabilir. Buna önce izin verin ama gerektiğinde çocuğun ilgisini başka yöne çekmeye ve bebekten uzaklaştırmaya da hazır olun. Yani hayır, yapma ve dur demekten kaçının.
• Çocuk kardeşine karşı doğru bir davranışta bulunduğu zaman olumlu şeyler söylenmelidir. Bu olumlu davranışı pekiştirir.
• İkisi arasındaki bağı kuvvetlendirin. Örneğin “Kemal, Demet sana bakıyor. Sanırım seni çok seviyor! “ gibi..
• Çocuğun sevdiği kişiden hayatındaki önemli bir yetişkinden her gün düzenli sevgi görmesini sağlayın. Çocuk kendisinin evdeki yerinin güvende olduğunu ne kadar iyi bilir ve sevildiğini ne kadar çok hissederse kardeş kıskançlığı da o kadar az olur.
• Çocuk her istediğinde biraz zaman ayırırsanız onun kendisine yeterince zaman ayrıldığı hissine kapılmasını sağlarsınız.
• Her çocuğun bireysel ihtiyaçlarını ön plana çıkarın. Yani eşit olmak yerine adil olun.
• Hep iyiyi görmeye çalışın. Çocuklar arasındaki sevgiyi arttıracak yorumlar yapın.
• Çocuklarınızı kıyaslamayın, karşılaştırmayın. Onları kendileri oldukları için övün.
• Kardeşler arası çatışma normaldir. Gerçekçi beklentiler geliştirin.
• Ve lütfen kendinizi onun yerine koyun, büyük çocuğun da henüz çok küçük olduğunu hem de çocuk olduğunu unutmayın…