Sübyancılık, Pedofilinin halk arasındaki söylemidir.

Cinsel istismar ya da taciz sadece çocuğu ve ailesini ilgilendiren bir sorun değildir dahası bu toplumsal bir sorundur. Cinsel tacize uğrayan kişi kaç yaşında olursa olsun etkilenir ancak bu bir çocuksa! ve süreklilik arz ettiyse çocuk için ciddi bir travmadır. Maalesef aile içinde olması daha çok karşılaşılan bir durumdur.

Peki cinsel taciz görülen ailelerin ortak özelliği nedir?

Cinsel istismarın sık görüldüğü aileler genel olarak işlevselliği bozuk ailelerdir. Bu tip ailelerin işlevselliğini bozan şey patolojileridir.

• Katı baba modeli baskın aile tiplerinde, güç ve kararlarda baskın baba vardır, babanın kararları asla tartışmaya açık değildir. Güç ve kontrol için şiddet birer araçtır.
• Cinsel sorunların var olduğu aileler, karı koca arasında var olan cinsel sorunları olan ailelerde çocuğa cinsel istismarın daha fazla olduğu gözlenmiştir.
• Sosyal olarak izole yaşayan ailelerde de sık gözlenmiştir cinsel istismar. Aile dışı ilişkilerde sosyal ilişkiler kısıtlı, zorlantılı ya da hiç yoktur.
• Rol çatışmalarının ve karmaşalarının sık rastlandığı aile tipleri risklidir. Annenin fazla çalışması, gece çalışması, annenin kızına ev işleri ile ilgili aşırı sorumluluk vererek kızın evin hanımı gibi nerdeyse olması gibi durumlarda baba bakım verme konusunda ensest yoluyla yapmaktadır.
• Alkolik (ya da madde kullanımı) babaların olduğu aileler
• Babanın olayı “seks eğitimi” gibi benzer düşüncelerle savunmaya çalışmasıdır. Anne kocası ile ilişkisinin bozulmaması vb nedenlerle durumu görmezden gelmesidir. Çocuk da utanma, suçluluk ya da korku gibi nedenlerle ya da aile düzeninin bozulmaması gibi düşüncelerle durumu yadsıyabilir.

Cinsel istismara maruz kalmış çocuklarda görülen klinik bulgular

Cinsel istismara uğrayan çocuklarda kısa süre içinde ortaya çıkabilen en yaygın bulgular şu şekildedir; Kaygı bozuklukları, uyku bozuklukları, kabuslar, fobiler, bedensel yakınmalar ve korku tepkileri, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, çiş ve kaka kaçırma sayılabilir. Daha ileri boyutlarda, ruhsal travmaya karşı ilkel bir savunma olarak kabul edilen Disosiasyon (Disosiyatifin kelime anlamı çözülmedir. Disosiyatif Bozukluk çeşitli ruhsal sıkıntılar veya travmatik (üzücü, korkutucu, utandırıcı, öfke uyandırıcı) olaylarla bireyde bilinç- bellek ve kimlik sorunlarının (saçma sapan veya farklı biriymiş gibi konuşma, konuşamama, bayılma, unutkanlık, kim olduğunu bilememe vb) ortaya çıkması anlamına gelir.) görülebilmektedir.

İstismarın ya da tacizin erken döneminde, amnezi, aşırı fantezi kurma, trans benzeri durumlar ve uyurgezerlik ortaya çıkabilmektedir. Bu çocuklarda konversiyon (konuşamama, bayılma, felç, güçsüzlük, duyu kaybı vb) tepkilerine de yüksek oranda rastlanılmaktadır. Cinsel istismar ya da taciz yaşamış çocuklarda yüksek oranda depresyon gözlenmekte ve çocuğun benlik saygısı ciddi hasara uğramaktadır. Bu çocuklarda intihar düşünceleri ve girişimleri sık görülmektedir. Öfke tepkileri, zayıf dürtü kontrolü, karşı olma, karşı gelme bozukluğu cinsel istismara uğramış çocuklarda gözlenebilmektedir.

Yetişkinlikte başlayan majör depresyon, çocuklukta cinsel istismarla ilişkili bulunmuştur. Kişiler arası ilişki kurma ve sosyal ilişkileri sürdürebilme becerisi, cinsel istismardan olumsuz olarak etkilenmektedir. Bu kişilerin ya ilişki kurmaktan kaçındıkları ya da aşırı yakınlık gereksinimi duyup çok sayıda, fazla beklentili ve kontrol edici ilişki kurdukları gözlenmektedir. Her iki tip ilişki de işlevsellikten uzak olmakta ve genellikle yalnızlıkla sonlanmaktadır.

Yüksek riskli cinsel davranışlar, cinsel istismara uğramış kişilerde daha sık görülmektedir. Cinsel taciz öyküsü olan kadınlarda daha erken başlangıçlı cinsel yaşam, daha fazla oranda ergenlik çağında gebe kalma, birden fazla cinsel eş, korunmasız cinsel ilişki ve cinsel yolla bulaşan hastalıkların sıklığında artma saptanmıştır. Ayrıca, cinsel istismar öyküsü olan çocukların daha fazla cinsel saldırıda bulunduğu da bildirilmektedir.

Son söz: “o daha çocuk, yanlış mı anladı, abartıyor, hayal mi kuruyor acaba vb ” demeyin ve düşünmeyin. Her çocuk Cinsel istismarı, tacizi hisseder, fark eder, bilir, anlar, anlatabilir, bir şekilde tarif edebilir!